Tobermorry, 12 juli

Eindelijk A Nice Decent Meal and A Dark Brown Ale. Het was een zware dag na een onrustige nacht waarin de tent gegeseld werd door storm en regen. Op de drempel staat Hilleberg, the Tentmaker. Pretentieus, maar na zo'n nacht weet ik een ding zeker, de man kan echt tenten maken. Het weer is nog flink van slag en met harde wind trekken we verder langs het Loch Twath. Op een yoghurtje en een croisant zullen we het moeten doen, onze eerste stop is pas na 30 km. Bij de eerste mogelijkheid tot koffie. Het wordt een alleszins zware dag. Op 10 km van de koffie lezen we dat je van de andere kant in 7 km stijging met stijle klimmen op hoogte komt. Aangezien we op zeeniveau zitten is de conclusie gerechtvaardigd dat wij het dus in 3 km moeten doen. En ja hoor, tot 20 % stijgen. En dat op zondag over Single Track Roads. Een gezellige Schot weet het hangend uit het raampje van zijn auto treffend samen te vatten als ik zwaar hijgend langs hem omhoog klim. 'That looks like Fun'. Gek genoeg motiveert het me om niet af te stappen. Voor een Pint en een stevige maaltijd moeten we nog twee kilometer naar Tobermorry afdalen. De 15% afdalingen zijn lekker na een dag zwoegen. Je snapt het natuurlijk, die zelfde afdalingen worden beklimmingen met flink wat alcohol im het bloed. Reden te meer om lang in het prachtige plaatsje te blijven hangen. Voor het eerst is het droog voor het slapen gaan. Laten we hopen dat we morgen ook een glimp van de Schotse zon krijgen te zien.