Coylumbridge, 24 juli

Hij is het! Als we als verzopen katten het Hilton binnenlopen stuiten we op een mysterieuze fietser die we al sinds Kylesku met grote regelmaat tegen komen. De eerste ontmoeting was bij het Loch. Als wij de volgende dag uit het bos komen staat hij op het punt om te vertrekken. Bij een lange stijle klim zie ik hem de laatste meters lopend met zijn fiets. Als we koffie drinken in een winkeltje zit hij ineens tegenover ons. Bij elkaar volgt hij ons al een kleine week. Of volgen wij hem, dat is nog niet duidelijk. Vandaag moesten we wat kilometers goed maken vanwege de Ferrie. We zitten dan ook boven de honderd kilometer, wat bij meer dan duizend hoogtemeters wel een biertje waardig is. In Boat of Garten eten we nog wat in het plaatselijke hotel en fietsen de laatste kilometers in de regen naar de camping. Als we aankomen hangt er weer een bord dat de camping vol is voor tenten en caravans. Shit, maar we laten ons niet afschrikken. De eigenaar roept naar Ans "You can ignore that". Ze verstaat de man echter niet en speelt haar Griekse Tragedie. De man staat niet begrijpend de scene te aanschouwen. Voor de tweede acte grijp ik in. "De man bedoelt dat er plaats is" Een half uurtje later staan we op het mooiste plekje tot nu toe aan een stromende beek tussen de druppende bomen. Er staat naast ons nog een klein tentje. Ik ben ervan overtuigd dat die van onze mysterieuze fietser is.