Vijf uur zitten we in de auto. De bestemming is dit keer Bretagne. Heel anders dan ons voorgenomen plan om naar Canada te gaan en daar een fietstocht te maken. De reden is Jack, onze eerste kleinzoon. We zijn altijd van de snelle beslissingen, dus werd het twee weken Bretagne Normandie. Omdat lijn dertien niet in Roscoff stopt laten we ons weg brengen door Siem en Ruth. Het is lang geleden dat we in deze samenstelling en dan natuurlijk ook nog met Daan erbij in de auto naar een vakantiebestemming rijden. Geheel te doen gebruikelijk vragen ze bij de eerste kruising of we er al zijn. Vanwege het evenement van de vorige avond en het nieuwe, drie uur op, drie uur af schema voor de nieuwbakken moeder missen beide jongeren de eerste driehonderd kilometer. Daarna is het gezellig. Mijn telefoon wordt gedegradeerd tot gameboy voor de Yathzee competitie. Na enig zoeken vinden we een verzameling Yurths, wat het vermoeden doet ontstaan dat hier onze eerste nacht wordt doorgebracht. In Roscoff eten we nog een hapje nadat we de auto op een gratis parkeerplaats hebben gestald. Daar hadden wij Nederlanders wel oren naar. Natuurlijk waren we het obligatoire tiquet vergeten voor de voorruit te leggen. Ter compensatie had de gendarmerie een tiquet aan de buitenzijde van de voorruit aangebracht. Tant pis, we hebben vakantie.