Kildonan 28-07-2016

Vanmorgen zonder wassen en eten op de fiets. Ik zou maar zo een lijst met vreselijke ziekten kunnen opnoemen die je bij gebruik van het sanitair kunt oplopen. Die gedachte staat me niet aan zodat we ons ontbijt maar aan het strand nuttigen. De eerste kilometers van de dag rollen heerlijk ontspannen onder de wielen door. Het is zowaar nog droog, maar dat zal niet lang zo blijven. In het westen moet Arran liggen, maar al dat we zien zijn donkere wolken. Een kwartier voor vertrek zijn we bij de Ferry. Mooie timing, we kunnen nog net aan boord en een uur later zijn we op het eiland. We begrijpen nu ook waarom die wolken daar hingen, dat is omdat daar water uit valt. De lyrische teksten uit de folders nemen we voor waarheid aan, we kunnen het bevestigen nog ontkennen. Het eiland beperkt zich tot een smalle strook boven mijn beslagen bril en de waterdruppels aan de rand van mijn pet. Aan dit beperkte zicht wijt ik het dat ik de eerste twee campings voorbij fiets. Het moet de voorzienigheid zijn, want na een lange afdaling, die gelukkig nergens de voorspelde 16% haalt, komen we op de mooiste camping tot nog toe. Vanuit de tent kijken we uit over de zee en na een warme douche voelen we ons weer het mannetje. Een glaasje Bowmore helpt daarbij natuurlijk een handje. Tijdens het koken stopt het met regenen en boven de ons omringende eilanden zien we zowaar wat opklaringen. We hebben goede hoop dat we morgen alsnog kennis maken met Arran. Morgenavond zijn we in Lochranza waar het goed toeven is met uitstekend pub-food en live-muziek.