dinsdag 27 augustus

dinsdag 27 augustus
Na een betrekkelijk rustige dag moet er vandaag weer bewogen worden. We nemen ons voor om te gaan kijken waar al die lekkere wijntjes toch vandaan komen. Daarvoor moeten we natuurlijk een stukje met de auto en dat doen we natuurlijk niet via de gebaande wegen, maar gewoon recht omhoog. In de navigatie zetten we alle vinkjes uit. Dus gewoon via onverhard, stijl en smal. Dat levert een prachtige tocht op die uiteindelijk eindigt in Westerhalten. Onderweg op de Petit Ballon stoppen we even, hetgeen behoorlijk confronterend is. Op de parkeerplaats op de col liggen een stel fietsers happend naar adem bij te komen. Niet zo gek bij het vigerende stijgingspercentage. Maar in voorgaande jaren waren wij degenen die naar adem happend ons ergerden aan de automobilisten die even een rondje over de toppen maakten. Met schaamrood op de kaken beginnen we aan de afdaling, onderweg nog meer zelfmoordtoeristen tegen komend, allen herkenbaar aan het paarsrode hoofd en slingerend spoor. Na een half uurtje dalen zien we een vrouwelijk fietster lopend naast het rijwiel. We kijken elkaar aan en weten"die gaat het niet redden".
Het verloop van de rest van de dag bestaat uit een wandeling door de wijngaarden, omschreven door een vriend als redelijk vlak.
Daar zijn we het na vandaag niet geheel over eens. Niet alleen zijn we geconfronteerd met eindeloos klimwerk, maar lazen we bovendien op de top dat we alert moesten zijn op slangen. Vanaf dat punt heeft Ans plaats genomen op mijn rugzak, haar benen losjes over mijn schouders hangend zodat eventueel agressieve slangen geen kans hadden. Evaluerend op het terras met een ijskoud biertje moest ik toegeven dat het toch weer een inspannende dag was.