Dag3 Riga

Kwart over vijf ging de wekker, buiten was het min negentien. Voor alle zekerheid bellen we nog even met Ruth om zeker te weten dat ze op tijd in de taxi naar ons hotel zat. De eerste pogingen stranden, weinig hoopvol dus. Maar ja, dan ken je Ruth nog niet. Die had zich gewoon met vrienden verscholen in de pub zodat ze zich zeker niet kon verslapen. Even later gaat de telefoon, ze is al onderweg. Dat wordt haasten. Met de tandpasta nog achter de oren, de blouse scheef dichtgeknoopt en de sokken binnenste buiten staan we vier minuten later bij de receptie. Het muntje valt als ze de taxi gaat bellen en we zien dat er wel heel weinig bagage aanwezig is. Wat een bikkel. Een uur te vroeg staan we op het busstation en ondanks de eerste zonnestralen is het snijdend koud. Ruth houdt het niet langer vol en stort in slaap. Haar maag wordt nog even op de proef gesteld als de russen bij een tussenstop snel een kebab halen. Vier uur later zijn we in Riga waar het sneeuwt maar gelukkig minder koud is. De binnenstad is mooi. Ook hier zijn weer moppende dames. In de Dom probeer ik een mooie foto te maken van dame met mop en hoofddoek. Het wordt een soort ballet, want ze heeft me door en iedere keer als ik haar vanuit de heup probeer te schieten verplaatst ze zich buiten mijn schootsveld. Uiteindelijk geef ik me gewonnen en kan de dame verder met haar gemop. Even vrees ik voor een epileptische aanval bij Ans als ze geconfronteerd wordt met 160.000 vierkante meter bazar, deels overdekt. Het werd haar bijna te veel. Gelukkig zijn ze morgen nog open anders hadden we haar nooit meer meegekregen. Inmiddels is Ruth een beetje bijgeslapen en kunnen we de stad nog even onveilig maken.