IJmuiden 29 mei
Blijf op de hoogte en volg Dick
29 Mei 2014 | Nederland, IJmuiden aan Zee
IJmuiden 29 mei
Het ging makkelijk vandaag. Een NS seinstoring loste zich spontaan op, nog voor wij in risicogebied kwamen. Het fietsen ging soepeltjes omdat de Garmin gewoon plichtsgetrouw zonder hikken zijn werk deed. Was er dan niets, nee, of het moet een onaangename ontmoeting zijn met een trosje Wassenaars oud geld vertegenwoordigende bejaarden zijn. De hopman van het stel ergerde zich aan het feit dat onze fietsen binnen zijn gezichtsveld geparkeerd stonden. We dachten dat we de grap niet goed verstaan hadden, maar de conflict vermijdende reactie van zijn, als gevolg van langdurig alcohol en nicotine gebruik, naar adem happende eega bevestigde wat we vermoedden. Hij meent het. Een kleine rimpel die ons sinds vandaag aanwezige vakantiegevoel echter niet kon aantasten. Ontspannen pedalerend door de Kennemer duinen naderden we de haven van IJmuiden, die ik al vanaf de middelbare school kende, maar nog nooit aanschouwd had. Na een inspirerende ontmoeting met enkele collega lange afstand fietsers gaan we in de rij die slechts enkele auto's lang is. De vriendelijke juffrouw aan het loket neemt onze voucher met een glimlach aan en gaat met haar toetsenbord in de weer. Slechts het Efteling muziekje ontbreekt om het beeld compleet te maken. Als ik zie dat de glimlach is verdwenen vermoed ik onraad. En ja, de overtocht blijkt te zijn geannuleerd. Vermoedelijk is de betaling niet goed verlopen. Tsja, je kunt veel van mijn Ans vinden, maar betalen kan ze als de beste. Spoedberaad op het hoofdkantoor leert dat wij ook niet zijn wie ze verwachten. Tenminste onze namen en mobiele telefoonnummers blijken niet te passen bij het reserveringsnummer. Inmiddels is het wat harder gaan regenen en is de temperatuur naar elf graden gedaald. Niet bij ons overigens. Wij hebben het er warm van gekregen, wat ook weer een voordeel is omdat onze collega's in de natte kou in de rij voor de boot, die door de baliemedewerkster schip genoemd wordt, staan te wachten. Nadat we elke twijfel over onze identiteit hebben weggenomen lost de hoofd baliemedewerkster met opvallende souplesse het probleem op. Opnieuw leren we dat service hoog in het vaandel staat bij de veerdiensten naar Engeland. Voorzien van een nieuwe voucher kunnen we ons opnieuw melden bij de poort waar inmiddels geen rij meer te bekennen is en zijn we ruim op tijd aan boord. Ik heb zelfs nog tijd om mijn blog voor het afmeren te schrijven.
Het ging makkelijk vandaag. Een NS seinstoring loste zich spontaan op, nog voor wij in risicogebied kwamen. Het fietsen ging soepeltjes omdat de Garmin gewoon plichtsgetrouw zonder hikken zijn werk deed. Was er dan niets, nee, of het moet een onaangename ontmoeting zijn met een trosje Wassenaars oud geld vertegenwoordigende bejaarden zijn. De hopman van het stel ergerde zich aan het feit dat onze fietsen binnen zijn gezichtsveld geparkeerd stonden. We dachten dat we de grap niet goed verstaan hadden, maar de conflict vermijdende reactie van zijn, als gevolg van langdurig alcohol en nicotine gebruik, naar adem happende eega bevestigde wat we vermoedden. Hij meent het. Een kleine rimpel die ons sinds vandaag aanwezige vakantiegevoel echter niet kon aantasten. Ontspannen pedalerend door de Kennemer duinen naderden we de haven van IJmuiden, die ik al vanaf de middelbare school kende, maar nog nooit aanschouwd had. Na een inspirerende ontmoeting met enkele collega lange afstand fietsers gaan we in de rij die slechts enkele auto's lang is. De vriendelijke juffrouw aan het loket neemt onze voucher met een glimlach aan en gaat met haar toetsenbord in de weer. Slechts het Efteling muziekje ontbreekt om het beeld compleet te maken. Als ik zie dat de glimlach is verdwenen vermoed ik onraad. En ja, de overtocht blijkt te zijn geannuleerd. Vermoedelijk is de betaling niet goed verlopen. Tsja, je kunt veel van mijn Ans vinden, maar betalen kan ze als de beste. Spoedberaad op het hoofdkantoor leert dat wij ook niet zijn wie ze verwachten. Tenminste onze namen en mobiele telefoonnummers blijken niet te passen bij het reserveringsnummer. Inmiddels is het wat harder gaan regenen en is de temperatuur naar elf graden gedaald. Niet bij ons overigens. Wij hebben het er warm van gekregen, wat ook weer een voordeel is omdat onze collega's in de natte kou in de rij voor de boot, die door de baliemedewerkster schip genoemd wordt, staan te wachten. Nadat we elke twijfel over onze identiteit hebben weggenomen lost de hoofd baliemedewerkster met opvallende souplesse het probleem op. Opnieuw leren we dat service hoog in het vaandel staat bij de veerdiensten naar Engeland. Voorzien van een nieuwe voucher kunnen we ons opnieuw melden bij de poort waar inmiddels geen rij meer te bekennen is en zijn we ruim op tijd aan boord. Ik heb zelfs nog tijd om mijn blog voor het afmeren te schrijven.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
