Duror 17-05-23

De eerste dag zit erop. Het vizier stond op Laghnahan Farm gericht, een stukje voorbij Duror. Tegen onze gewoonte in bel ik eens met het nummer van de site. Gelukkig maar, want er worden geen tenten meer toegelaten voor juni/ juli. Hoewel ze cottages hebben in de verhuur lukt het me niet om die te boeken. Een kilometer of 10 verder is er een mooie camping aan de rand van een woeste stroom. Ik zie foto’s van 3weken geleden van tentkampeerders. Hoopvol gestemd gaan we op weg, maar niet voordatwe een full Scottish Breakfast naar binnen hebben gewerkt bij Julia tegenover de Oban Distillery, waar ik aleens beneveld ben buiten gerold. Bij de eerste de beste klim ontstaat er een lastige situatie. Sinds een maand heb ik SPD pedalen op de fietsen. Heerlijk fietsen, maar je moet je voeten wel tijdig loskoppelen om niet op je snuit te gaan.

Onder aan de klim die zo’n 15 % is schakel ik mis en blijf in de derde versnelling hangen. Er is geen weg meer terug. Stoppen betekent op zo’n helling omvallen dus moet ik door. Gedurende de klim komt het voorwiel af en toe los van het asfalt, maar het lukt om in het spoor te blijven. Het blijkt ook meteen het spannendste van de reis die ons langs het Loch Linnhe voert. Het is weer genieten om hier te zijn met de in nevelen gehulde bergtoppen boven het vlakke water. Inmiddels zitten we in een trekkershut en is de regen weer terug evenals de eerste midges. Die zijn vroeg dit jaar, ik hoop dat dat geen voorteken is. Morgen gaan we verder richting Fort William om vandaar de Lochs te volgen tot Inverness, een deel dat we nog niet eerder hebben gefietst.