Colombare 10 juni
Blijf op de hoogte en volg Dick
10 Juni 2013 | Italië, Desenzano del Garda
Colombare 10 juni
Het uitzicht op het Lago di Garda was veelbelovend. Het zal ter hoogte van Sedena geweest zijn dat we het voor het eerst konden aanschouwen. Het was meteen voor het laatst, want eenmaal beneden wordt elke meter uitzicht versperd door schreeuwerig vermaak. We hadden een groene camping op het oog, een stukje boven Desenzano, maar in de pijlsnelle afdaling moeten we iets over het hoofd hebben gezien en zo stonden we zo maar in de circuspiste. Op zoek naar een nieuwe camping, maar dat was nog niet zo eenvoudig. Het viel me op dat we meer bordjes met Sexy Shop zagen dan een efficiënte verwijzing naar een mooie verzameling, van groen gras voorziene, staplaatsen. Van een paar staande gehouden Nederlanders horen we dat er een camping in Colombare te vinden valt met de naam San Fransisco. We moeten daarvoor nog wel 4 km. verder. Achteraf waren er een paar momenten waarop ik, argwanend als ik ben, had kunnen omkeren. Maar ja, na een dag fietsen word je wel eens zwak. Had de camping niet San Fransisco, maar Francesco geheten, dan had ik een excuus. Ook toen ik de Heras hekwerken, keurig gecamoufleerd door fleurige vlaggen, zag gingen er geen bellen rinkelen. Zelfs toen ik de in felle tinten geschilderde slagboom, bediend door iemand die er zijn vak van heeft gemaakt het hout op en neer te bewegen, zag kwam er geen reactie op ruggenmergniveau. Nadat we ons voor maar liefst 42 Euro toegang hadden verschaft tot de vesting viel het overgebleven muntje. Vacansoleil! Van schrik maakt het hart twee forse misslagen en ik draai me om. Te laat! De slagboom valt met een droge klap neer en ik zie nog net het sinistere lachje van de slagboom specialist. Er is geen ontsnappen meer. De enige weg naar buiten is zwemmen over het Garda meer, we zitten gevangen tot de volgende morgen 7 uur. Vacansoleil, bekend van een programma dat Ans in haar zwakke momenten nog wel eens kijkt. Een snelle jongen die op zijn Batavus fietsje jonge gezinnen overvalt, die geïmponeerd door de in zijn kielzog meefietsende cameraploeg, mee mogen spelen in een grote reclamespot. Buiten de kleine lettertjes in het televisiecontract is de enige afspraak het zich beperken tot uitspraken die het ultieme vakantiegevoel versterken. Wat er zich buiten de kleine beelduitsnede bevindt wordt niet getoond. We weten nu waarom. De camping is in feite een grote parkeerplaats voor caravans en campers. Nergens een stukje frisse groene weide. We hebben de keuze uit 8 vierkante meters grindbak met geparkeerde auto, uitgedroogde klei met tractorbanden sporen of kiezels op hellend vlak. We kiezen voor de klei. Eenmaal overgegeven aan de gedachte hier voor de nacht gevangen te zitten ga ik vermoeid vroeg naar bed, met op de achtergrond het herkenbare geluid van de animator die het publiek tijdens de avondgymnastiek ophitst en klaar stoomt voor het volgende programmaonderdeel, de disco. Kom je ooit een bord met Vacansoleil tegen, mijn advies luidt vlucht!
Het uitzicht op het Lago di Garda was veelbelovend. Het zal ter hoogte van Sedena geweest zijn dat we het voor het eerst konden aanschouwen. Het was meteen voor het laatst, want eenmaal beneden wordt elke meter uitzicht versperd door schreeuwerig vermaak. We hadden een groene camping op het oog, een stukje boven Desenzano, maar in de pijlsnelle afdaling moeten we iets over het hoofd hebben gezien en zo stonden we zo maar in de circuspiste. Op zoek naar een nieuwe camping, maar dat was nog niet zo eenvoudig. Het viel me op dat we meer bordjes met Sexy Shop zagen dan een efficiënte verwijzing naar een mooie verzameling, van groen gras voorziene, staplaatsen. Van een paar staande gehouden Nederlanders horen we dat er een camping in Colombare te vinden valt met de naam San Fransisco. We moeten daarvoor nog wel 4 km. verder. Achteraf waren er een paar momenten waarop ik, argwanend als ik ben, had kunnen omkeren. Maar ja, na een dag fietsen word je wel eens zwak. Had de camping niet San Fransisco, maar Francesco geheten, dan had ik een excuus. Ook toen ik de Heras hekwerken, keurig gecamoufleerd door fleurige vlaggen, zag gingen er geen bellen rinkelen. Zelfs toen ik de in felle tinten geschilderde slagboom, bediend door iemand die er zijn vak van heeft gemaakt het hout op en neer te bewegen, zag kwam er geen reactie op ruggenmergniveau. Nadat we ons voor maar liefst 42 Euro toegang hadden verschaft tot de vesting viel het overgebleven muntje. Vacansoleil! Van schrik maakt het hart twee forse misslagen en ik draai me om. Te laat! De slagboom valt met een droge klap neer en ik zie nog net het sinistere lachje van de slagboom specialist. Er is geen ontsnappen meer. De enige weg naar buiten is zwemmen over het Garda meer, we zitten gevangen tot de volgende morgen 7 uur. Vacansoleil, bekend van een programma dat Ans in haar zwakke momenten nog wel eens kijkt. Een snelle jongen die op zijn Batavus fietsje jonge gezinnen overvalt, die geïmponeerd door de in zijn kielzog meefietsende cameraploeg, mee mogen spelen in een grote reclamespot. Buiten de kleine lettertjes in het televisiecontract is de enige afspraak het zich beperken tot uitspraken die het ultieme vakantiegevoel versterken. Wat er zich buiten de kleine beelduitsnede bevindt wordt niet getoond. We weten nu waarom. De camping is in feite een grote parkeerplaats voor caravans en campers. Nergens een stukje frisse groene weide. We hebben de keuze uit 8 vierkante meters grindbak met geparkeerde auto, uitgedroogde klei met tractorbanden sporen of kiezels op hellend vlak. We kiezen voor de klei. Eenmaal overgegeven aan de gedachte hier voor de nacht gevangen te zitten ga ik vermoeid vroeg naar bed, met op de achtergrond het herkenbare geluid van de animator die het publiek tijdens de avondgymnastiek ophitst en klaar stoomt voor het volgende programmaonderdeel, de disco. Kom je ooit een bord met Vacansoleil tegen, mijn advies luidt vlucht!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
