Anguillara 23 juni

Anguillara 23 juni
Vandaag een kortere etappe naar onze beoogde uitvalsbasis richting Rome. Smeralda, een door Nederlanders beheerde camping aan het Lago di Bracciano. Een prachtig meer met het schoonste water van Italië. Ik laat me vertellen dat zelfs Francesco dit water drinkt. Ondertussen zijn we bijna aan het eind van de spanningsboog, hoewel de kilometers makkelijker aanvoelen neemt de spanning toe, zoals dat eigenlijk van nature het geval is als je het begin en einde van de boog naar elkaar brengt. Op dat principe is ook onze tent overigens gebaseerd. Het skelet bestaat uit een drietal bogen, waarvan de uiteinden naar elkaar toe gebracht worden waardoor een fraai gevormd huis ontstaat dat ons de laatste vier weken onderdak heeft geboden en beschermd tegen regen, zon en wind. Tot vannacht dan, want toen ik, onderweg naar mijn mandje de tent in wilde kruipen klonk er een knal en veranderde onze stoere Gjende 3 in een futloos nylon lapje. Zo zie je maar weer hoe afhankelijk je bent van de samenhang der materie. Wie kent niet de eerste signalen van een leeglopend luchtbed, of de eerste stuiters die duiden op een band die zijn spanning verliest. Ik moet het afkloppen, tot nu toe heeft het ons vooral mee gezeten. Morgen gaan we even naar Rome , vanavond laten we ons na een frisse duik in het meer de locale gerechten goed smaken.