Castlemaine 15 juni

Het is elke avond weer afwachten waar we zullen landen. We proberen natuurlijk te kamperen, maar dat is in een land als Ierland niet in alle windrichtingen even eenvoudig. Een goede camping moet een fraai, vlak, fris stukje groen gras hebben. Onze tent is groen dus luistert heel nauw. Verder is een mooi uitzicht van belang, anders kun je net zo goed tussen vier muren gaan zitten. Tot slot is het sanitair en met name de douche van belang. In Castlegregory hadden we pech, daar stonden we zeg maar op de milieustraat van Tilburg. Nu heb je daar nog een beetje uitzicht, maar in Castlegregory konden we slechts vermoeden waar de zee zich zou bevinden. Bij vertrek hadden we de keuze tussen niet douchen of het als douche bedoelde celletje gebruiken met de kans ziektes als gevolg van een cocktail van legionella en platjes. Wij kiezen ervoor nog een dag met ons zelf op de bagagedrager te fietsen. Halverwege de dag komen we er achter dat de sleutel van de voorziening nog in ons bezit is. Mooi, dat voorkomt dat anderen aan de besmetting kunnen worden bloot gesteld. In Gallarus is het anders, daar komen we aan op een camping met alle kenmerken van een topcamping. Man en vrouw hebben de organisatie strak in de hand volgens een duidelijke rolverdeling. Man, vrolijk op zijn fietsje elke gast begroetend en al grapjes makend de belangrijkste informatie met je delend. Hij geniet er zichtbaar van en als ik hem vraag of hij zich niet gezegend voelt in deze omgeving wordt hij bijna lyrisch. En passant wijst hij in de verte, aan de baai, badend in het laatste zonlicht het dak van de pub aan. Anders is het met de vrouw. Zij is de zakelijke kant, norse blik en hangende mondhoeken. Ze bromt dat ze ook wel zou willen fietsen, maar dat de heup dat niet toelaat. Ik kan me daar alles bij voorstellen en brom instemmend. Ze illustreert het geheel met een waggelende gang naar haar bureau. Nadat de zaken zijn afgehandeld en het eten genuttigd spoeden we ons naar de pub. Vanochtend bij vertrek staat de camping-meneer met een schone doek de spiegels bij de wastafels te poetsen. Met een warm gevoel ga ik op weg.