Verucchia 14 juni

Verucchia 14 juni
Vandaag de eerste dag in de Appenijnen. Het is een hete dag, de meter zit ruim boven de dertig graden. We fietsen nog een dagje samen met Mink en Lies. Dat wil zeggen, we zien elkaar bij vertrek, de koffie, restaurant de Lantaarn en de camping. Voor de rest ligt hun tempo veel hoger. Trouwens de camping, daar wil ik nog wel iets over kwijt. Een camping is op vakantie je tweede thuis. Het is iets waar je naar uit ziet en dat vooral gastvrij moet zijn met veel groen en liefst een zwembad. De afgelopen dagen hadden we daar niet zo veel geluk mee. Maar het belangrijkste is dat de camping nooit verder dan een paar honderd meter van je eindbestemming ligt. Ik kan daar een hele verhandeling over houden, maar neem maar van mij aan dat het klopt. Vandaag nemen we de camping in Zocca en inderdaad, deze staat aangegeven met een pijl die richting een splitsing wijst. Tsja, moeten we nu rechts of links, gezien het hellingspercentage geen vreemde vraag, die ik dan ook aan de locale boodschappen doende vrouw stel. Nou ben ik niet zo heel erg bedreven in de Italiaanse taal, maar het feit dat ze wapperende bewegingen met haar hand maakt die ook nog eens schuin richting hemel wijst doet mij het ergste vermoeden. Niet veel wijzer groet ik haar vriendelijk onder het uiten van veel dank. De camping staat erg goed aangegeven, dat is fijn, maar na het zesde bord op rij en de aanhoudende klim vraag je je toch af hoe groot de gemeente Zocca eigenlijk wel is. Huizen zijn in ieder geval al niet meer te vinden. Inmiddels op het grondgebied van de gemeente Verucchia staat het op een na laatste bord gebroederlijk naast een waarschuwingsbord met daarop 10 %. Met een laatste aanzet bereiken we de camping waar we met open armen worden ontvangen. Behalve het zwembad heeft de camping van Giorgio alles wat je maar wenst, maar bovenal klinkt hier nu eens niet de inmiddels bekende disco uit de luidsprekers, maar een prachtige aria van een Italiaanse Sopraan wiens naam mij is ontglipt. Ook Giorgio beweegt zijn armen ten hemel nadat ik hem heb gecomplimenteerd. Hij verklapt mij dat hij Jezus is en dat we in de hemel zijn beland. Ik heb mijn twijfels, maar na een tweede biertje in de schaduw met de hemelse, klassieke klanken op de achtergrond vraag ik me toch af.....