Durness, 20 juli

We zijn het op het meest noordelijke punt van onze reis. Dichter bij Ruth, die op dit moment aan de andere kant van de oceaan zit, zullen we niet komen. Vandaag een fysiek minder inspannende etappe.
Door flink gang te maken hopen we onze eigen lucht voor te blijven. We schieten dan ook aardig op. We hebben nog een reden om gang te maken. Het Met Office, een behoorlijk betrouwbare weersite voorspelt om drie uur regen. De voorspelling komt op de minuut uit zodat de dag weer eindigt in een waterballet. We hebben een prachtig plekje met uitzicht over het water. Gelukkig heeft deze camping een oud hok wat als campers kitchen kan worden benut. Met de wind gierend door de golfplaten speel ik Jamie Oliver en maak met niks weer alles. Inmiddels is het droog buiten en in de pub. Alle TV's in Schotland zijn de afgelopen dagen afgestemd op de open golf kampioenschappen. Het commentaar staat uit, dat wordt verzorgd door een oude man die nauwlettend zijn alcoholpromillage bewaakt. Hoofdschuddend probeert hij ons iets duidelijk te maken over de Green. Het juiste woord wordt echter niet gevonden en inmiddels heeft hij zich geheel terug getrokken in zijn alcoholroes. We blijven nog even om onze kleren de gelegenheid te geven helemaal op te drogen en dan gaan we hopelijk een rustige nacht tegemoet. Morgen gaan we het binnenland in.