Albarracin 9-9

Na een wat onrustige nacht vanmorgen vroeg opgestaan en naar de ontbijtzaal. Want zo zou ik het willen noemen ondanks dat er Restaurant op de deur staat. Op de tafeltjes een wat sleets plastic kleedje waarvan je steeds denkt dat er suiker op ligt. Op de ramen staat dat ze niet geopend mogen worden. Ik snap dat, een verkeerde trek kan fataal zijn voor een aantal van de aanwezige ex missionarissen, sommigen nog in het harnas. Er is een uitgifte punt waar je een keuze kunt maken tussen een cakeje, een toastje of een lange vinger. Gelukkig lees ik eerst de gebruiksaanwijzing waarin staat dat elke tweede vinger betaald moet worden, want geef mij een vinger en..... Ans vraagt zich van geen kwaad bewust om een tweede pakje met twee toastjes. Van de verwarring die bij de verantwoordelijke ontstaat maak ik gebruik om illegaal een tweede koffie te tappen. Een van de aanwezige nonnen kijkt me veelbetekenend aan. Zou het misschien... Nee dat denk ik toch niet. Na het ontbijt verzamelen we onze spullen en vertrekken. Ik maak nog snel wat foto's van de prachtige kerk in Mudejar stijl waar er nog meer van te vinden zijn in Teruel. Gisteravond heb ik nog live verslag gedaan via Skype van een prachtige bruiloft waarbij de knappe bruid in een nog knappere Jaguar E-type type cabrio werd afgeleverd. Ik was op slag verliefd. Op die 8 cilinder dan. De tocht vandaag verloopt voorspoedig. We hebben een halve dag tot Albarracin gepland. Na een stuk plat waarbij de hoogtemeter blijft oplopen (wat vals) volgen er weer wat klimpartijen. Voor Albarracin fietsen we door een schitterend natuurgebied met veel rood gesteente, artistiek neergelegd op een wijze waarop ze in Drenthe jaloers zouden worden. Het laatste stukje afdaling proberen we een onweersbui voor te blijven, maar ja als de tent eenmaal staat begint het toch te regenen. Het bezoek aan het middeleeuwse stadje met zijn imposante muur moeten we uitstellen tot morgen. Dan moeten we weer op de pedalen voor een lange dag met weinig voorzieningen.