Evanton, 23 juli

"We moeten waaieren" roep ok tegen Ans. "Dat doen ze in de tour ook". We hebben de hele dag al wind tegen. Al vanaf dinsdag hebben we de wind tegen en die is fors, een ruime zes zou ik zeggen. Soms hebben we mazzel als er wat bomen staan, maar de etappe wordt wel zwaar op deze manier. Een paar maal vind ik mezelf terug in de berm als ik niet snel genoeg op een volgende klap reageer. Maar ja, veel te waaieren valt er niet met zijn tweeën Gelukkig hebben we in ieder geval een zonnetje en dat vergoedt veel. In de route bevindt zich weer een pont. De Nigg Ferry moet ons naar Cromarty brengen zodat we kort voor Inverness kunnen overnachten. We horen echter geruchten dat hij niet zou varen. Een telefoontje naar de reder levert de bevestiging. Vanwege een blauwalg besmetting mag de landingsplaats niet gebruikt worden. Dat betekent een flinke omweg. We volgen de nummer 1 en komen op die manier terecht op een camping in Evanton. Een fris lapje groen, schoon sanitair en een verwarmd plekje om te zitten. Ik kan zelfs in een avondzonnetje koken. We kunnen ons geluk niet op.