Cazorla 17-9

Ik heb zojuist mijn thee leeg geslurpt na een geïmproviseerde maaltijd. Vanaf een ecologische camping kijk ik uit op het dorp Cazorla, een stapel witte huisjes  gedrapeerd tegen een decor van heuvels met uitgebreide olijfboom gaarden. Het is feest met een heuse processie en vooral vuurwerk. Het was wederom een mooie dag. Bij 8 graden vertrokken we vanaf de camping. Als Ans het rood verkeerslicht negerende de stuwdam over het meer neemt rijden we het grote natuurpark van Cazorla binnen. Het is verlaten en we komen dan ook hele kudden herten tegen die ons wat verbaasd staan aan te kijken, maar toch maar het zekere voor het onzekere nemen en in het bos verdwijnen. Plots zie ik een zwijn, wiens silhouet ik feilloos herken uit de Disney Movies. Ook hij neemt de kuierlatten. We volgen het stuwmeer het dal in om, zoals de auteur van onze reisgids schreef,  het betere paswerk te verrichten. Nou zijn wij, als ik het mag zeggen inmiddels redelijk bedreven in het overwinnen van grote hoogten. Het is gewoon een kwestie van de hoeveelheid opgenomen zuurstof op adequate wijze in energie omzetten. Doe je dit goed, dan komt er geen zuurstoftekort en treedt er geen verzuring op. Je kunt dit controleren door tijdens de inspanning te blijven fluiten of het alfabet zonder tussentijds in te ademen op te zeggen. Nadat we het idyllisch gelegen dorp Arroyo Frio hebben verlaten staan we voor de klim van 7,5 km.  Ik concentreer me op mijn ademhaling, het gaat goed, deze blijft heel rustig.  Ik tel van 1 tot 10, gaat prima. Ik zing 'Jan was een vrolijke soldaat, Altijd was Kortjakje ziek, Ze gelooft in mij' en meer van dat soort Spaanse vakantieliedjes. Geen spoor van verzuring. 'Dick' , zegt Ans je moet er natuurlijk wel bij fietsen. Oh ja, dat was ik natuurlijk vergeten.  Hijgend en volkomen uitgeput halen we de top en zijn stil van het prachtige uitzicht over de vallei met op de achtergrond de Sierra Nevada. Wat heeft een mens weinig nodig om gelukkig te zijn. We suizen naar beneden en kijken ondertussen uit op het traject dat ons morgen te wachten staat.