Dehesas de guadix 18-9

We wisten dat het een zware dag zou worden. In Cazorla kun je kiezen uit de zware, meest oostelijke route of uit verschillende toeristische varianten. Wij zijn Nederlanders dus we kiezen natuurlijk voor de zwaarste variant. Tot Huesa is het al flink klimmen. In Quesada worden we aangemoedigd door een vrouw die, aangezien haar auto in de wasstraat staat, niets beter heeft te doen dan op luide toon het nieuws te verspreiden van ons voornemen in Sevilla een wijntje te gaan drinken. Na Huesa is het andere koek, daar komen we in een woest landschap en beginnen we aan een 14 km. lang traject over een onverhard pad met stijgingen tussen de 7 en 12 procent. Zo'n pad met gaten , kuilen en heel veel los liggende keien haalt het slechtste in de mens boven. Herhaaldelijk stond ik op het punt om de keien een voor een tot gravel te vermalen, maar dan werd ik me weer gewaar van de prachtige omgeving. Diep rood gekleurde rotsen bepalen het landschap en in de verte maar steeds die hoge bergen van de Sierra Nevada. Het waren de langste 14 km. ooit, een snelheid boven de 10 km. zou desastreuze gevolgen hebben voor het materiaal en je bips. Maar goed uiteindelijk bereiken we het hoogste punt en dalen af in een droomlandschap. We zijn omringd door zoveel tufsteenbergen dat elke zichzelf respecterende beeldhouwer bij deze aanblik op slag volslagen gek zou worden. We sluiten de dag af met bier in het Hostal waar we de komende nacht gaan doorbrengen. De waard weet wat goed voor ons is en we krijgen naast de ijskoude biertjes heerlijke tapas. Aan de bar beginnen twee mannen hun zangkunsten te vertonen. De twee stemmen vormen een groot contrast met elkaar, maar het is wel heel bijzonder. Een derde man bij wie de drank zo ongeveer uit zijn oren stroomt heeft een heel verhaal over zijn vriend uit Holland die de bruine of zwarte band heeft en hem kennelijk uit enkele penibele situaties heeft gered. Wat ik niet helemaal versta wordt met zijn gehele motoriek ondersteund. Ik heb nu al respect voor zijn grote Hollandse vriend. Met een voldaan gevoel laten we ons in een lichte alcoholroes zakken.